Het is praktisch windstil, er is geen thermiek of turbulentie, de wolkenbasis ligt vrij hoog, het lijkt droog te zullen blijven en het zicht is ook uitstekend, kortom prachtig vliegweer.
Ik stap bij Wout in en medecursist Carel Thomson gaat met André mee.
André was de vorige vlucht later binnengekomen dan Wout, de motor van zijn toestel is nog redelijk op temperatuur terwijl die van ons al veel verder is afgekoeld. Wij moeten eerst nog wat warmdraaien omdat de minimumtemperatuur voor de magnetenchecks nog niet bereikt. Ondertussen krijg ik van Wout enkele instructies die ik in ieder geval tijdens de start zelf in de juiste volgorde uit zal moeten gaan voeren zonder dat hij voor iedere handeling een commando zal gaan geven.
De olietemperatuur is inmiddels boven de 50 graden celcius gestegen, ik controleer de magneten en voer de start uit. Wout levert geen commentaar en zelf ben ik ook niet ontevreden, het begint niet zo slecht dus.
André en Carel zijn ondertussen al circuits aan het draaien en doorstarts aan het oefenen. Wij voegen ook in en gaan hetzelfde doen. Ik heb het al druk genoeg met de snelheid, hoogte en het volgen van het cicuit en nu komt er meteen weer een extra complicerende factor bij, het is de bedoeling dat je over de radio iedere keer wanneer je in het circuit een bocht maakt even je positie meldt zodat het andere toestel ook kan horen waar jij zit.
Het circuit (een rechthoek waarin de landingsbaan in een van de lange zijden zit) heeft verschillende z.g. 'legs'. Het verlengde van de baan heet 'upwind', de korte zijde na de eerste bocht is 'crosswind'. De zijde die parallel aan de baan loopt is 'downwind', de volgende korte zijde is 'base' het laatste stukje tot aan de baan word 'final' genoemd.
Op zich lijkt het allemaal simpel maar na vandaag mogen ze van mij zelfs het handsfree bellen in auto's gaan verbieden,...
De heren instructeurs wisselen over de radio af en toe wat geheimtaal uit, er lijkt wat te broeien. Nadat Carel 6 landingen met doorstart heeft gemaakt meldt André over de radio dat de score '6-0' is en dat ze even gaan stoppen. Het blijkt dat Carel toe is aan zijn eerste solovlucht, André stapt uit en blijft met een draagbare radio op de grond.
|
Ondertussen blijven wij in de lucht en zien hoe Carel voor het eerst geheel zelfstandig met het vliegtuig wegvliegt. Samen vliegen we over de Schermer richting het Alkmaardermeer en meteen weer terug naar het veld. |
Bij het veld aangekomen maakt Carel eerst nog een landing met doorstart en daarna de echte landing. Wij voegen ook in en doen hetzelfde.
|
Het is traditie dat na een eerste solo de stropdas als een soort trofee wordt afgeknipt. Bij gebrek aan stropdas mag dat ook de kraag van een shirt of iets dergelijks zijn. Carel ontkomt hier dus ook niet aan. |
Al met al was het een bijzondere les, zowel vanwege Carel's eerste solo als wel vanwege het feit dat ik zo tussen de bedrijven door ook nog even 6 landingen heb gemaakt die iedere keer beter gingen. Er zit dus echt wel vooruitgang in en dat geeft toch wel een fijn gevoel.